Research Article
Reyyan Ezer, Hülya Ertaşoğlu Toydemir, Fatma Münevver Gökyiğit
Ortadogu Tıp Derg, Volume 12, Issue 2, pp. 225-232
ABSTRACT
Aim: The aim of this study was to evaluate the relationship between interleukin-6 (IL-6) levels and the type of the seizure, etiology of the seizure and the infection parameters which were fever, leukocyte count and c-reactive protein (CRP) in epileptic patients.
Material and Methods: A total of 48 people were included in the study, containing a patient group of 24 and a control group of 24. IL-6, fever, leukocyte and CRP levels were measured and recorded. The patients were categorized according to the type and etiology of the seizures. The relationship between IL-6 levels and infection parameters, type and etiology of seizures were evaluated.
Results: IL-6 levels were significantly higher in epileptic patients than that of the control group. There were no correlations between IL-6 levels and fever, leukocyte and CRP. The patients were evaluated according to the seizure type. There was no significant relationship between IL-6 levels of control group and IL-6 levels of patients with partial epileptic seizures (p=0.270). However, there was significant relationship between IL-6 levels of the control group and that of patients with primary generalized, secondary generalized seizures and generalized status epilepticus (p=0.012, p=0.011 and p=0.040, respectively). Epilepsy etiology was not associated with levels of IL-6.
Conclusion: High levels of IL-6 after epileptic seizures might be detected independent from infection parameters and epilepsy etiology. IL-6 levels might be higher in patients with primary generalized, secondary generalized seizures and generalized status epilepticus than that of patients with partial seizures.
Keywords: epilepsy, interleukin-6, epileptogenesis, infection
ÖZ
Amaç: Epileptik nöbet geçiren hastalarda interlökin-6 (IL-6) düzeyinin nöbet türü, etiyolojisi ile infeksiyon parametreleri olan ateş, lökosit ve c-reaktif protein (CRP) ile ilişkisinin incelenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 24 kişiden oluşan hasta grubu ve 24 kişiden oluşan kontrol grubu olmak üzere toplam 48 kişi dahil edildi. Hastaların IL-6, ateş, lökosit ve CRP değerleri ölçülerek kaydedildi. Hastalar nöbet türüne ve etiyolojisine göre sınıflandırıldı. IL-6 düzeylerindeki yüksekliğin, infeksiyon parametreleri, nöbet türü ve etiyolojisiyle olan ilişkisi değerlendirildi.
Bulgular: IL-6 düzeyi nöbet hastalarında kontrol grubuna göre yüksek bulundu. Epilepsi hastalarında IL-6 düzeylerindeki yükselmenin ateş, lökosit ve CRP düzeylerindeki yükselme ile arasında korelasyon bulunmadı. Hastalar nöbet türüne göre değerlendirildi. Hasta grubu ve kontrol grubunun IL-6 düzeyleri karşılaştırıldığında kontrol grubu ile parsiyel nöbet geçiren hastalarla arasında anlamlı fark bulunmazken (p=0,270), primer jeneralize, sekonder jeneralize ve jeneralize status ile arasında anlamlı fark belirlendi (sırasıyla p=0,012, p=0,011, p=0,040). Nöbet etiyolojisi ile IL-6 düzeyleri arasında ilişki saptanmadı.
Sonuç: Epileptik nöbet geçiren hastalarda IL-6 düzeyi diğer infeksiyöz parametrelerden ve etiyolojiden bağımsız olarak yüksek saptanabilmektedir. IL-6 düzeyi, primer jeneralize, sekonder jeneralize nöbetlerde ve jeneralize statusta, parsiyel nöbetlere göre anlamlı olarak yüksek bulunabilir.
Keywords: epilepsi, interlökin-6, epileptogenez, infeksiyon
Research Article
Türkan Acar, Mehmet Fevzi Öztekin, Neşe Öztekin
Ortadogu Tıp Derg, Volume 10, Issue 4, pp. 511-515
ABSTRACT
Aim: Partial epilepsy is the most common type of seizure and in some patients sufficient seizure control may not
be achieved despite monotherapy and even polytherapy. Our aim in this study was to compare the efficacy and side
effects of levetiracetam or zonisamide add-on treatments in patients without seizure control with carbamazepine
monotherapy.
Material and Method: Thirty-two patients aged 18-54 years who were followed for at least 1 year by carbamazepine
monotherapy were included in the study. Zonisamide was added to 16 of these patients, and levetiracetam was added
to 16 of these patients. Patients were monitored for 3 months to be held at constant titration after the insertion therapy.
Results: The mean age of the group to which zonisamide was added was 33.4±10.6 (7 males, 9 females) while the
levetiracetam group had 35.7±11.5 (8 males, 8 females). When 3-month follow-up period was evaluated in terms of
total number of seizures, there was no statistically significant difference between the two groups in terms of efficacy
and side effects (p=0,377).
Conclusion: Levetiracetam or zonisamide can be used in patients with partial seizures with similar side effects and
fewer side effects in patients with seizure control.
Keywords: Levetiracetam, zonisamide, partial epilepsy
ÖZ
Amaç: Parsiyel epilepsi en sık görülen nöbet tipi olup bazı hastalarda monoterapi ve hatta politerapiye rağmen yeterli nöbet kontrolü sağlanamayabilir. Bu çalışmadaki amacımız karbamazepin monoterapisi ile nöbet kontrolü sağlanamamış hastalarda levetirasetam veya zonisamid ekleme tedavilerinin etkinlik ve yan etki bakımından karşılaştırılması hedeflenmiştir.
Gereç ve Yöntem: 18-54 yaş arası, en az 1 yıldır karbamazepin monoterapisi ile takip edilen 32 hasta çalışmaya alındı. Bu hastaların 16’sına zonisamid, 16’sına levetirasetam eklendi. Hastalar ekleme tedavisi sonrası sabit titrasyonda tutulacak şekilde 3 ay boyunca izlendi.
Bulgular: Zonisamid eklenen grubun yaş ortalaması 33,4±10,6 (7 erkek, 9 kadın) iken levetirasetam grubunda 35,7±11,5 (8 erkek, 8 kadın) idi. Toplam nöbet sayıları bakımından 3 aylık izlem süresi değerlendirildiğinde her iki grup arasında etkinlik ve yan etki bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p=0,377).
Sonuç: Parsiyel nöbetlerin ekleme tedavilerinde levetirasetam veya zonisamid benzer oranda etkin olup nöbet kontrolü sağlanamayan hastalarda yan etki profilinin de az olması nedeniyle kullanılabilir.
Keywords: Levetirasetam, zonisamid, parsiyel epilepsi