Tugan Tezcaner ^{1 *} , Birkan Birben ², Yahya Ekici ¹, Feza Y. Karakayalı ¹, Aydıncan Akdur ¹, Merih Tepelioğlu ³, Gökhan Moray ¹

Ortadogu Tıp Derg, Volume 9, Issue 4, pp. 155-162

https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.350364

OPEN ACCESS

Download Full Text (PDF)

Abstract

Aim: The aim of this study was evaluaterare causes of small bowel obstruction and outcomes of surgical treatment.
Material and Method: We have reviewed medical reports of patients admitted for ileus to our institution between January 2001 and September 2015 in this cross-sectional retrospective study. Demographic features, etiology of small bowel obstruction, predisposition to this etiology, diagnostic studies, surgical procedures and outcomes of surgery were evaluated.
Results: There were 481 patients were underwent surgery for mechanical small bowel obstruction during the study period. Of these patients, 13 (2.8%) patients have small bowel obstruction caused by rare etiologies. Small bowel obstruction secondary to bezoar (1.0%) was the most common rare etiology. The others were gallstone ileus (0.6%), Non Hodgin B cell lymphoma (0.4%), foreign body (0.2%), gastrointestinal stromal tumor (0.2%) and endometriosis (0.2%). Milking of bezoar, enterolithotomy, enterotomy, segmentary small bowel resection an ileoceacal resection were performed according to the etiology. The only postoperative complication was superficial wound infection in one patient (7.7%). İncisional hernia occurred in three patients (23.0%) during follow up period. There was no recurrence and reoperation because of small bowel obstruction.
Conclusion: Diagnosis of miscellaneous etiologies preoperatively is challenging. Patients with small bowel obstruction without risk of adhesions may require a low threshold for early operative intervention keeping in mind these miscellaneous etiologies. 

Öz

Amaç: Bu çalışmada, ince barsak obstrüksiyonlarının etiyoloji ve cerrahi sonuçları açısından incelenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Merkezimizde Ocak 2001 ile Eylül 2015 tarihleri arasında ileus nedeniyle başvuran hastalar retrospektif kesitsel olarak incelendi. Nadir mekanik ince barsak obstrüksiyonu olan hastalar dahil edildi. Hastalar; demografik özellikleri, etiyoloji, etiyolojiye yatkınlık oluşturan durumlar, tanı çalışmaları, tanı çalışmalarının başarısı, tedavi yöntemleri ve sonuçları açısından incelendi.
Bulgular: Belirtilen tarihler arasında 481 hasta mekanik ince barsak obstrüksiyonu nedeniyle ameliyat edildi. Hastaların 13’ünde (%2,8) diğer nedenlere bağlı obstrüksiyon saptandı. Bu hastaların 5’inde bezoar (%1,0), 2’sinde B hücreli lenfoma (%0,4), 1’inde yabancı cisim (%0,2); 3’ünde safra taşı (%0,6), 1’inde gastrointestinal stromal tümör (%0,2) ve bir hastada endometriyozise (%0,2) bağlı ince barsak obstrüksiyon mevcuttu. Cerrahi tedavide ezerek ve sağılarak bezoarın ilerletilmesi, enterotomi, enterolitotomi, segmenter ince barsak rezeksiyonu ve ileoçekal rezeksiyon uygulandı. Ameliyat sonrası tek komplikasyon, bir hastada (%7,69) görülen yüzeyel yara yeri enfeksiyonu idi. İzlem süresinde, 3 hastada (%23,0) insizyonel herni görüldü. Hastaların hiçbirinde ince barsak tıkanıklığı nedeniyle yeniden ameliyat gerekliliği olmadı.
Sonuç: İnce barsak obstrüksiyonuna yol açan nadir nedenlerin ameliyat öncesi tanı konulması zordur. Adezyon riski olmayan ince barsak obstrüksiyonlu hastalarda bu nadir etiyolojiler de göz önünde tutularak erken dönemde cerrahi tedavi düşünülmelidir.

References

Citation