Ayhanım Tümtürk ^{1 *} , Ayşe Yasemin Tezer Tekçe ¹, Laser Şanal ²

Ortadogu Tıp Derg, Volume 11, Issue 4, pp. 422-426

https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.516673

OPEN ACCESS

Download Full Text (PDF)

Abstract

Aim: Just like the rest of the world, the frequency of nosocomial infections is increasing in our country. The aim of this study is to evaluate the change in carbapenem resistance rates of Gram-negative bacteria isolated from health care related infections over the years.
Materials and Methods: The study was performed retrospectively between January 2014 and December 2017. Obtained from clinics with hospital surveillance; according to criteria for the diagnosis of nosocomial infections set by the Centers for Disease Control and Prevention (CDC); Gram-negative factors were examined in patients. Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae and Escherichia coli strains were evaluated.
Results: Carbapenem resistance of A. baumannii strains was 90.7% in 2014 and was 95.9% in 2017. Among the E. coli strains, the rate of carbapenem resistance of 4.1% in 2014, was 7.5% in 2017. While the resistance rate among K. pneumoniae strains was 32.2% in 2014, this rate increased to 48.9% in 2017. Among the P. aeruginosa species, the carbapenem resistance rate was 26.3% in 2014, increased to 38.4% in 2017.
Conclusion: In the study, we determined that carbapenem resistance was very high in Acinetobacter spp strains while the resistance rate for Klebsiella spp strains has increased dramatically over the years. Knowing the data will be a guide for the clinicians in selecting empirical antibiotic agents, especially in critical intensive care unit patients, and will guide the development of infection control programs and antibiotic control programs in order to reduce the rate of resistance.

Öz

Amaç: Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de nozokomiyal infeksiyon sıklığı giderek artmaktadır. Bu çalışmada sağlık bakım ilişkili infeksiyonlardan izole edilen Gram negatif bakterilerin karbapenem direnç oranlarının yıllar içindeki değişiminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Ocak 2014-Aralık 2017 tarihleri arasında retrospektif olarak yapılmıştır. Hastane kayıtlarından Ocak 2014-Aralık 2017 tarihleri arasında hastanemizde yatırılarak tedavi edilen, sürvayansı yapılan servislerden elde edilen ve Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kriterlerine göre hastane infeksiyonu tanısı alan hastalarda üreyen Gram negatif etkenler incelenmiştir. Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli suşları değerlendirilmeye alınmıştır.
Bulgular: A. baumannii suşları arasında 2014 yılında %90,7 olan karbapenem direnci, 2017 yılında %95,9, E. coli suşları arasında 2014 yılındaki %4,1 olan karbapenem direnç oranı 2017 yılında %7,5, K. pneumoniae suşları arasında 2014 yılında %32,2 olan direnç oranı 2017 yılında %48,9, P. aeruginosa türleri arasında ise yine 2014 yılında %26,3 olan karbapenem direnç oranı 2017 yılında %38,4 olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Çalışmamızda karbapenem direncinin Acinetobacter spp suşlarında çok yüksek düzeyde olduğu, Klebsiella spp suşlarında ise direnç oranının yıllar içinde dikkat çekici oranda yükseldiği tespit edilmiştir. Bu verilerin bilinmesi özellikle kritik yoğun bakım hastalarında hem ampirik antibiyotik ajanlarının seçiminde klinisyenler için yol gösterici olacak, hem de direnç oranını azaltabilmek için alınacak infeksiyon kontrol programları ve antibiyotik kontrol programlarının geliştirilmesi için yönlendirici olacaktır.

References

Citation